Συργιάννης

Βυζαντινός στρατηγός, από μητέρα Ελληνίδα και πατέρα Κομάνο. Έζησε τον 13o αι. Διετέλεσε στρατηγός στα χρόνια του Ανδρόνικου B’ Παλαιολόγου (1282-1328), από τον οποίο και καθαιρέθηκε για τις καταχρήσεις του. Τελικά, με τη βοήθεια αυλικών, ξαναπήρε τη θέση του, αλλά νέες καταχρήσεις του, ανάγκασαν τον αυτοκράτορα να τον συλλάβει και να τον φυλακίσει. Αλλά και πάλι κατόρθωσε να σωθεί και του ανατέθηκε μάλιστα να επιβλέπει τον εγγονό του αυτοκράτορα, που αντιπολιτευόταν τον αυτοκράτορα παππού του. Ο Σ., αντί να περιορίσει τη δραστηριότητά του τον έπεισε να στασιάσει, αναλαμβάνοντας να τον βοηθήσει. Στις 20 Απριλίου του 1321, ο Σ. και ο νεαρός εγγονός του Ανδρόνικου B’, που λεγόταν επίσης Ανδρόνικος, ύψωσαν στην Αδριανούπολη τη σημαία της επανάστασης. Ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τον εγγονό του βασιλιά και τον διόρισε διοικητή της Θράκης. Ο Σ. όμως, που στο μεταξύ διαφώνησε με το σύμμαχο του στην ανταρσία, κατόρθωσε και πάλι να συμφιλιωθεί με τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης. Αργότερα θέλησε να ανατρέψει τον αυτοκράτορα αλλά τα σχέδιά του αποκαλύφτηκαν έγκαιρα και φυλακίστηκε. Το 1328 ο αυτοκράτορας εκθρονίστηκε και ο εγγονός του, ως Ανδρόνικος Γ’ τώρα, αποφυλάκισε το Σ. και τον διόρισε στρατηγό στη Θεσσαλονίκη. Συνωμότησε όμως εναντίον του νέου αυτοκράτορα και παραπέμφτηκε σε δικαστήριο, που τον αθώωσε. Ο Σ. έφυγε τότε για τη Σερβία και ζήτησε βοήθεια από τους Σέρβους για να ανατρέψει τον αυτοκράτορα, με αντάλλαγμα την παραχώρηση της Μακεδονίας. Το 1330 επιτέθηκε μαζί με σερβικό στρατό και έφτασε ως τα πρόθυρα της Θεσσαλονίκης. Ο συγκλητικός Σφραντζής Παλαιολόγος προσποιήθηκε τότε τον αυτόμολο, συνάντησε το Σ., τον οδήγησε σε απομονωμένο σημείο, για να κατοπτεύσουν δήθεν μαζί τα τείχη της πόλης, και τον δολοφόνησε.